Ο κατασκευαστής της παρακάτω μηχανής -Edgar Rothschild Fouche- (AREA 51, θα πούμε άλλη φορά γι αυτό) την περιγράφει σαν συσκευή της οποίας η λειτουργία βασίζεται σ’ ένα ειδικό διαμέρισμα γεμάτο με πλάσμα (την 4η κατάσταση της ύλης, πέρα από στερεή, υγρή και αέρια) με βάση τον υδράργυρο, που βρίσκεται σε πίεση 250.000 (!) ατμοσφαιρών και θερμοκρασία 150 βαθμών Κέλβιν.
Όταν το πλάσμα επιταχύνεται περιστρεφόμενο στις 50.000 στροφές/λεπτό δημιουργεί μια μαγνητική δίνη που διαταράσσει το βαρυτικό πεδίου του χώρου, εξουδετερώνοντάς το σε ποσοστό μέχρι και 89%.
Έτσι η συσκευή TR-3B γίνεται πανάλαφρη και ιδιαίτερα ευκίνητη, ενώ οι τυχόν επιβάτες της θα ένιωθαν πολύ λιγότερο τις δυνάμεις επιτάχυνσης – τις λεγόμενες G Forces – μειωμένες κατά πολύ (για παράδειγμα αν επρόκειτο να δεχθούν μια τέτοια δύναμη 40Gs τώρα θα δέχονται μόλις 4,2 Gs). Όσο για την ταχύτητά του: φτάνει μέχρι και τα 9 mach έως το ύψος των 36 Km και κατόπιν αφού πια δεν θα δέχεται άλλες βαρυτικές επιδράσεις απ’ τη Γη, … κανείς δεν ξέρει.
Μια θεωρία εξηγεί το μηχανισμό λειτουργίας της συσκευής, με το σκεπτικό ότι, το περιστρεφόμενο με μεγάλη ταχύτητα πλάσμα όντας ουσιαστικά κινούμενος ηλεκτρισμός, δημιουργεί ένα ανάλογο μαγνητικό πεδίο – όπως γνωρίζουμε από τη Φυσική. Πώς δημιουργείται ακριβώς το πεδίο αντιβαρύτητας δεν έχει γίνει σαφές, δεν είναι όμως κάτι παράξενο, αν σκεφτεί κανείς ότι τα ηλεκτρόνια (και τα ιόντα) τείνουν να ακολουθούν ελικοειδείς τροχιές υπό την επίδραση ενός μαγνητικού πεδίου.
Πάντως το πώς ακριβώς λειτουργεί ο μηχανισμός ίσως να μπορεί να κατανοηθεί από ένα το άρθρο του 1962 (!), του καθηγητή Robert Forward. Στο άρθρο αυτό εξηγείται με βάση τη Θεωρία της Σχετικότητας, πώς η κινούμενη μάζα μπορεί να δημιουργήσει «ανώμαλα» βαρυτικά πεδία. Ο Forward υποστηρίζει μάλιστα ότι με τον τρόπο αυτό, μικρές σχετικά μάζες – αλλά σχετικά μεγάλης πυκνότητας – θα μπορούσαν να κινηθούν με σχετικιστικές ταχύτητες, δηλ. ταχύτητες συγκρίσιμες με την ταχύτητα του φωτός. Ίσως γι’ αυτό τα ιόντα υδραργύρου (που είναι βαριά) να είναι κατάλληλα για την TR-3B.
Μ’ όλα τα παραπάνω φαίνεται ότι κάποιοι επιστήμονες αρχίζουν να παίρνουν στα σοβαρά την αντιβαρυτική τεχνολογία και να σχηματίζεται σιγά – σιγά το θεωρητικό υπόβαθρο για τη θεμελίωσή της και - γιατί όχι – για την βελτίωσή της, καθώς κάποιοι υποστηρίζουν ότι μπορεί να φτάσει σε απόδοση όχι μόνο 89%, αλλά 100 % δηλαδή σε πλήρη εξουδετέρωση της βαρύτητας.
Και άμα δεν βαριέστε, δείτε και την επόμενη σειρά βίντεο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου